KS Hubertus Chomentów - strona nieoficjalna

W tym roku Zarząd naszego klubu planuje nabór do kolejnej drużyny młodzieżowej. Miały by to być dzieciaki z rocznika 2006,2007,2008. Drużyna z rocznika 2003/2004 w pierwszym roku istnienia awansowała do I ligi, widać jak dzieciaki się rozwijają, dzięki dobrej pracy trenera. Widzimy również dużą chęć pomocy ze strony rodziców. Chcemy iść tą drogą, aby odciągnąć nasze dzieci od komputerów.

Warto zachęcać dzieci do aktywności fizycznej. I to od najmłodszych lat. Dlaczego?

Uprawianie sportu daje mnóstwo radości, poczucie spełnienia i piękne, zdrowe ciało. Ale nie tylko! Uczy też wytrwałości w dążeniu do celu, pokonywania własnej słabości i wiary w siebie. To także świetna lekcja zdrowej rywalizacji i współpracy w zespole. Umiejętności przegrywania i wygrywania z szacunkiem wobec pokonanych. To chyba dość powodów, by zachęcać do niego dzieci. I samemu świecić przykładem.

Wycisza

Dziecko ma mnóstwo energii i coś z nią musi zrobić. Jeśli będzie miało dobrze zorganizowany dzień i sensownie urządzone otoczenie, to nadmiar tej energii będzie mogło spożytkować w sposób zdrowy, przewidywalny, bezpieczny, korzystny dla otoczenia. Wybiegane, wyskakane, wypływane będzie się dobrze czuło. A wtedy lepiej się współpracuje z rodzicami, mniej się marudzi, nie ma się nieprzepartej ochoty uszczypnąć młodszego brata. Gdy potrzeba ruchu na przykład poprzez uprawianie sportu zostaje zaspokojona, można skupić się na innych sprawach.

Bez pośpiechu

Dwu-, trzylatka możemy już zacząć powoli wdrażać do sportu. Jeśli nie podejdziemy do sprawy zbyt ambitnie i nie będziemy dziecka poganiać, powinno mu się to spodobać. Pamiętajmy, że maluch sam najlepiej wie, kiedy jest gotowy wskoczyć na hulajnogę czy pograć w piłkę. Zmuszając go do tego przedwcześnie, możemy osiągnąć skutek odwrotny do oczekiwanego - na dobre zniechęcić go do sportu.

Umacnia więzi

Fantastyczną cechą sportu jest to, że łączy pokolenia, pozwala razem się czymś zajmować i interesować, daje pretekst do oderwania się od obowiązków. Można wspólnie poszaleć, pośmiać się, powygłupiać. Dorośli stają się jacyś bardziej normalni i zrozumiali. Też popełniają błędy, też zaliczają twarde lądowania, wydzierają się na całe gardło. Kiedy robi się coś razem, odkrywa się nowe radości - w niezauważalny sposób tworzy się więź. Gdy bliscy kibicują i uda się strzelić gola, okazuje się, jak ważne jest wsparcie i akceptacja. Kiedy mama albo tata podtrzymują na głębokiej wodzie, umacnia się zaufanie i tworzy bliskość. A im więcej sportu w życiu rodziny, tym więcej takich dobrych doświadczeń.